Szept wilka : Krowiarki - dzień pierwszy

Konradów - Romanowo - Piotrowice - Stary Waliszów - Nowy Waliszów - Konradów

Ok. 30 km (z lekkim błądzeniem, szlaki słabo oznaczone), temp. powyżej 30°C.

Przyjechaliśmy pociągiem z Tczewa do Kłodzka (9,5 godz. w pociągu, pociąg miał opóźnienie).
Z Kłodzka autobusem do wsi Radochów. Stamtąd autem z panią Wandą do Konradowa.

Na szlak wyszliśmy ok. godz. 12:00.

Pierwszy raz wyszłam w trasę bez żadnego planu (do końca nie wiedziałam, czy wyjadę). Trasa układała się w trakcie. Miała być lekka ze względu na psa, a wyszło jak zawsze.

Ze Starego Waliszowa szliśmy już bez szlaku i w szybkim tempie, bo kończył się powoli dzień. Ostatnia część trasy wiodła na przełaj przez pole i mini-lasek. Robiło się już szaro, lekki dreszczyk był.

Schodząc na dół do wsi wyłoniło nam się z szarości stado pasącego się bydła, które z nieznanych mi powodów puściło się za nami biegiem. Harry uderzył w sprint, a że miałam go już przyczepionego do pasa, chcąc nie chcąc wyrwałam za nim, z trudem utrzymując nogi, które prawie fruwały w powietrzu. Lecieliśmy tak w dół, aż stado zrezygnowało z pogoni.

We wsi byliśmy ok. 21:30.

Tego dnia Harry dostał w kość, sporo kilometrów przy wysokiej temperaturze. Widać to było dopiero na trasie w kolejnych dniach.

Pasmo KROWIARKI wg. niektórych klasyfikacji wchodzi w skład Masywu Śnieżnika.

P.S.
Pierwszy raz od x lat wyjechałam w góry bez pokaźnego aparatu do robienia zdjęć. Wzięłam ze sobą tylko wiekowy, malutki Fujifilm FinePix F50fd i telefon komórkowy. Poczułam wolność 😉.

(Przy zmniejszonym rozmiarze zdjęć, zdjęcia z tego aparatu i tak wyglądają lepiej niż te z telefonu).